Movie Park met de jeugd – vrije uitloop, vrije val en vrij veel lol

Afgelopen zondag 6 april trokken we eropuit met de jeugd richting Movie Park.  En dit keer geen fluitende begeleiders voorop met vlaggetjes of eindeloze telrondes bij elke attractie – nee hoor, .....

iedereen kreeg de vrijheid om z’n eigen Movie Park-avontuur te beleven. Gewoon: telefoon mee, op tijd bij de bus, en gaan met die banaan.

En wat denk je? Dat werkte als een trein. Tussendoor liep alles op rolletjes. Geen drama, geen zoektochten, geen gezeur – bijna verdacht soepel allemaal. De sfeer zat er goed in en iedereen had het duidelijk naar z’n zin. Terwijl de jeugd in alle windrichtingen uitwaaide, besloot de begeleiding dan ook maar iets wat zelden gebeurt: zelf de achtbanen opzoeken. Want ja, als de jeugd zich prima redt, dan is het zonde om alleen op een bankje te zitten met koude koffie, toch?

Maar zoals altijd kwamen de echte verhalen pas op de terugweg. In de bus, tussen het slaperige gegeeuw en het graaien naar chips en , kwam ineens het verhaal boven water van twee meiden die even nét iets te lang op grote hoogte hingen in de vrije valtoren. Jep – een paar minuten extra op 60 meter hoogte met bungelende benen en oplopende zenuwen. Gelukkig kwamen ze uiteindelijk weer veilig naar beneden (en spraken daarna stoer over “het uitzicht” alsof dat de bedoeling was). Uitzicht over half Duitsland – niet helemaal de bedoeling, maar hé, gratis sky view.

Kortom: iedereen heeft zich kostelijk vermaakt, er is gelachen, gegild (sommigen meer dan anderen)  men kwamen terug met mooie verhalen en een paar nieuwe angsten – voornamelijk voor dingen die uit de lucht vallen. En de begeliding had het “chill”  Succesvoller wordt zo’n dag eigenlijk niet.

Perfect dagje dus.